-
1 charakter
( człowieka) character; (zjawiska, przedmiotu) character, naturew charakterze charakter — +gen in the capacity of
silny/słaby charakter — strong/weak personality
czarny charakter — (przen) villain
* * *mi1. (= osobowość) (personal) character, personality; dobry/zły charakter good/bad character; gwałtowny/trudny charakter violent/difficult character; charakter introwertyczny/ekstrawertyczny introvert/extrovert character; mściwy charakter vindictive l. vengeful character; stałość charakteru being set in one's ways, being balanced l. level-headed; kształtować czyjś charakter mould l. form l. shape sb's character; niezgodność charakterów irreconcilable difference of characters; mieć charakter be a person of (strong) character; człowiek z charakterem person of (strong) character; person with backbone; człowiek bez charakteru person of weak character; person of low moral standards; person with no backbone; szkoła charakteru school of hard knocks; university of life; wyrabiać charakter build character; shape l. mould character; to nie leży w moim charakterze it isn't in character with me; it isn't my way of doing things.2. (= cecha przedmiotu l. zjawiska) character, nature; urzędowy charakter official l. formal character; sprawa o charakterze urzędowym official business; w charakterze... in the capacity of...; in the character of...; acting as...; pracować w charakterze wykładowcy work as a lecturer; spotkanie ma oficjalny/nieoficjalny charakter it is an official/unofficial meeting; charakter pisma hand, handwriting, character; coś nabiera charakteru sth takes on character; nadawać czemuś charakter determine the character of sth; mieć charakter w nogach żart. be able to run fast; be the first to run away; uchwycić charakter czegoś capture the character l. nature of sth.3. teor.lit. character, hero; komedia charakterów commedy of characters; charakter statyczny static character; charakter dynamiczny dynamic character; czarny charakter zwł. teatr l. film villain, bad guy.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > charakter
См. также в других словарях:
charakter — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. charaktererze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zespół właściwych danej osobie lub grupie osób cech psychicznych, wyrażających się w typowych, przewidywalnych dla niej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
akcent — m IV, D. u, Ms. akcentncie; lm M. y 1. «zjawisko fonetyczne polegające na wyróżnieniu sylaby w wyrazie za pomocą zwiększenia siły artykulacyjnej (akcent dynamiczny, ekspiracyjny, przycisk), zmiany wysokości tonu (akcent toniczny) lub wydłużenia… … Słownik języka polskiego